Vorige week woensdag speelde ik een thuiswedstrijd. De vijfde etappe van mijn Tour of Duty 2016 bracht me naar het Torpedo Theater in Amsterdam. Voor een uitverkochte zaal mocht ik daar mijn verhaal over De Beatles-zusjes vertellen. Het Torpedo Theater is het kleinste theater van Amsterdam. Een poppentheater, gebouwd door de laatste poppenspeler van de Dam: Wim Kerkhoven. Er kunnen 30 mensen in en de bar is net zo breed als de toneelopening: 1.94 meter.
Tot eind jaren tachtig was het theater een worstenmakerij van de groothandelsslagerij Hesseling. Maar toen de binnenstad steeds moeilijker bereikbaar werd voor vrachtverkeer, verhuisde het bedrijf naar Purmerend. Daarna werd het de opslag en werkplaats van poppentheater Pantijn van poppenspeler Wim Kerkhoven, die er in 1998 een theatertje opende. In 2001 kwam dat in handen van het Parool en raakte het theater bekend onder de naam Parool Theater. In 2012 ging het theater onder leiding van Carel Helder op eigen kracht verder als het Torpedo Theater.
Werkelijk iedere vierkante centimeter is benut. Boven de bar zit een kantoortje, aan het eind van de omloop een slaapkamertje en links van het toneel een kleedkamertje met toilet en douche en dan zijn er nog de toiletten voor de bezoekers. En het is ook nog met licht en geluid goed geoutilleerd voor zo’n klein optrekje: heel veel werkende functies op maar een paar vierkante meter. De Beatles-zusjes kregen er een warm onthaal. Carel en ik ruilden met veel plezier onze boeken uit. En het goed nieuws is dat ik er dit najaar mag terugkomen.
