Een tijdje geleden schreef ik hier over de geboorte van de door mij geschreven corporate story van XS4ALL. Ik beloofde toen dat als die ‘live’ zou gaan, ik de link ernaartoe met je zou delen. Na maanden wachten en – eerlijk is eerlijk – soms ook wat narrig bellen, kreeg ik dinsdag ineens een mailtje in mijn inbox van Rozemarijn, de brand manager van XS4ALL. Met daarin de link naar een teaser, een link naar het verhaal, en een link naar haar blogpost over the making of dat verhaal.
Ik ben met de eerste begonnen, en als ik jou was, zou ik dat ook doen. Ik wist niet wat ik zag. Het schijnt html5 te heten, en het ziet er geweldig uit. Toen ik doorklikte, zag ik het verhaal zoals jullie dat ook kunnen zien. Het is precies wat we destijds hebben bedacht, alleen dan tien keer mooier. Alle deeplinks zijn anekdotisch, en vertellen weer nieuwe kleine verhaaltjes. Verhalen die we vaak uit de twintig vertelsessies hebben opgevist. En dat er dan afgelopen week ook nog een twitterwedstrijd aan vast zat, maakte de introductie van deze corporate story helemaal de digitale moeite waard.Je kunt nog meedoen, en je kunt er een heuse robot mee winnen. Uiteraard zijn eigen medewerkers en medewerkers van het bureau van deelname uitgesloten. Jammer, maar helaas.
Er wordt heel veel gepraat en geschreven over digital storytelling. En nog meer wordt onder die spannende noemer als storytelling gebracht. Filmpjes op YouTube, pagina’s op Facebook en zelfs een verzameling tweets bij elkaar lijken een (veelal narcistisch) verhaal te vertellen. Maar zijn het echt verhalen van vlees en bloed? Ik ben het daar maar zelden mee eens. Sterker nog, ik was er zelfs een tikkie afkerig van. Maar nadat ik dinsdag het digitale verhaal van XS4ALL heb gezien, ben ik om. Foursquare, here I come, Ik wacht nu met smart op de uitnodiging van Google Plus. Waar blijft die? Want ik ga me er helemaal instorten. Let’s get digital!
