De eerste zaterdag van september, negen uur in de ochtend. Vier mannen staan in  de drukkerij van Lenoirschuring in Amstelveen, net op de dag dat het stralend weer is . Hun taak: 2.000 stofomslagen om boekjes vouwen, 2.000 hulsjes om de boekjes met stofomslag leggen en vastplakken. De boekjes zijn zo groot als een iPhone; alles past op een pallet. Maar bij het openmaken van de eerste doos met plano stofomslagen, krijg ik het toch even te kwaad. Waar zijn we in godsnaam aan begonnen?

Maar eigenlijk weet ik dat dondersgoed. Dit is de allerlaatste etappe van een wonderschoon traject: de ontwikkeling van de corporate story van SIRE. Het begon met een goed gesprek tussen een Bex*directeur en een SIRE directeur. Daarna kwam ik in beeld. En omdat ik  in een grijs verleden ooit zelf heb mogen meewerken aan een SIRE-campagne tegen huiselijk geweld, wist ik meteen. Dit verhaal moet er komen. En ik ga het schrijven.

De zoektocht naar dat verhaal bracht me in gesprek met enkele oprichters van destijds, met  bestuursleden en oud bestuursleden en met de makers van een van de recente campagnes. De jongste was misschien halverwege de twintig, de oudste al ver in de tachtig. Toch vertelden ze bijna hetzelfde verhaal. Een verhaal over een bijzonder initiatief dat er is om Nederland net een beetje beter te maken. Door mensen een spiegel voor te houden, ze wakker te schudden en in beweging te zetten. Dat doet SIRE nu al bijna 45 jaar. Het verhaal liet zich snel schrijven, de meelezers zorgden voor goede aanscherping en uiteindelijk lag er een  echt SIRE-verhaal met als titel: horen, zien, zeggen. Een mooi verhaal over een mooi initiatief. Te mooi om het alleen als tekst te laten verstoffen.

Eerst heb ik een bevriend ontwerper benaderd: Bert Meijer van Bureauvijftig uit Utrecht. Samen met hem, en vergezeld door Pim Slierings van SIRE, trokken we naar Arie Lenoir van LenoirSchuring. Ze deden mee. Een paar maanden later was er een pracht van een eindresultaat. Een boekje om stil van te worden, strak vormgegeven en mooi gedrukt en afgewerkt. Een cadeautje. Over een initiatief dat het verdient om nog tientallen jaren zo door te gaan.

Die zaterdag hebben we de hele dag staan vouwen en plakken, alsof ons leven er vanaf hing. Arie had voor brood en beleg gezorgd, en voor plakpistolen. Aan het eind van de dag waren we een heel eind gekomen. De corporate story wordt meegezonden met het jaarverslag 2010. En er is maar een manier om er ook eentje te bemachtigen: gewoon, door donateur te worden van SIRE.