Twee weken geleden verscheen een artikel op de voorpagina van de Telegraaf (hier) waarin melding werd gemaakt van de plotseling dood van Theo Hendriks. Een collega kwam met de krant in de hand naar mijn kamer en liet me het stuk lezen. Na het eten van gifitge paddestoelen was Theo (61, uit Heerlen) in het ziekenhuis overleden. Zijn familie liet weten dat hij op zijn sterbed had gezegd dat hij zich wel voor de kop kon slaan. “Na het bakken wist hij dat er iets niet klopte omdat de paddenstoelen wit bleven. Helaas heeft hij er toch een gegeten,” verklaarde zijn vriendin. Theo kreeg het partijtje paddenstoelen van een plukkende vriend. Daar zat de giftige groene knolamaniet tussen. Zich daarvan niet bewust bakte Hendriks de paddenstoelen en at ze op. Na het eten van de groene knolamaniet, ook bekend als de ‘Death Angel’, kreeg de Limburger last van braken en diarree. Omdat hij dacht aan algemene ziekteverschijnselen, meldde hij zich pas een dag later bij de een arts. Al met al een verschrikkelijk, onwezenlijk bericht. Zijn familie verdient alle steun om na dit tragische einde de draad weer op te pakken.
Het bericht heeft ook een even onwezenlijk bij-effect: mijn vindbaarheid op internet is sinds het overlijden van Theo fors achteruitgegaan. De naam Theo Hendriks was en is bepaald niet uniek. Mijn eigen vader was een Theo Hendriks. Later werd mijn virtuele aanwezigheid overschaduwd door een Tweede kamerlid met die naam.En daarachter zitten nog veel meer exemplaren. Als je Theo Hendriks intikt op Linkedin krijg je drie pagina’s met zoekresultaten. Ook mijn literaire ambities worden gedwarsboomd. Er blijkt een vertaler met dezelfde naam actief (en gepubliceerd) te zijn. Ooit heb ik op een congres van Uneto/VNI in Twello samen met Dr. Theo Hendriks uit Wageningen een presentatie gegeven. Hilarische taferelen tijdens de vragenronde met de zaal. Later bleek dat de man in 2006 Teacher of the year is geweest.
Wat kan ik daar als gewone storyteller tegenover zetten? In de komende blogs ga ik hard mijn best doen mijn online vindbaarheid verder op te voeren. Hoe? Nou gewoon, door een goed verhaal te vertellen!
