In een van mijn vorige posts (hier) stond ik plotseling in een heel oud filmpje als bassist op een podium. Vanmiddag mag ik weer het podium op. Dan verzorgen Sigrid Merx en ik een lezing met als titel “Alles is Theater’. Zij doet het echte werk, ik mag optreden als haar co-referent. In de lezing gaat Sigrid op zoek naar het spanningsveld tussen performers, toneel en publiek. Met andere woorden: we nemen een kijkje in de wereld van het theater om van daaruit te kijken naar de betekenis voor de manier waarop organisaties, merken en mensen zich staande houden in een wereld waarin steeds vaker zowel de media als het publiek zelf het podium opklimmen.
Hoe is dat nog te regisseren? Is dat nog te regisseren? Vanmiddag gaan we er in de laatste bijeenkomst van de Bex*zomeracademie-reeks over van gedachten wisselen. Maar als je kijkt naar de datum, en je kijkt daarna naar buiten en je ziet dat het allang geen zomer meer is, dan krijg je al een donkerbruin vermoeden over hoe dat met die regie zit…