Wow-momenten zijn cruciaal voor een onvergetelijk verhaal over jouw idee. Maar het bouwen aan dat verhaal begint met een pakkende verwoording van dat idee, als het even kan in één beschrijvende zin; de logline. In de begintijd van de filmindustrie in Hollywood beschikte elke studio over een kluis waarin allerlei scenario’s lagen opgeslagen. Scriptlezers schreven na lezing een eenregelige samenvatting op de cover van het script. En op de rug, zodat ze ze netjes op stapels konden leggen en ze er snel de juiste uit konden pikken.
De logline is een alleszeggende magische sleutelzin, die antwoord geeft op die ene zo belangrijke vraag: waar gaat het idee over? Het helpt je gefocust te blijven en niet af te dwalen. Het helpt anderen te beslissen of het idee iets voor hen is. Daarom moet het meer zijn dan de titel of enkel een droge duiding van het idee. Een goede logline is cruciaal voor het verkopen van een idee. Kort, maar niet te kort, een mooie mix van duiding en magie, waarmee je de kern van het idee op een pakkende manier weet te vangen. Als het goed is, weet je met een prikkelende, emotionele ‘haak’ de interesse te wekken. Een goede logline beschikt daarom over een aantal elementen die ervoor zorgen dat de sleutelzin ook echt de lading dekt.
Juist als je zelf vol bent van jouw idee, en je er dus moeilijk afstand van kunt nemen, is het soms lastig om de crux van het idee pakkend te beschrijven. Ogenschijnlijk ‘simpele’ ideeën laten zich vaak heel eenvoudig omschrijven. Maar ook het omgekeerde is waar; als het je niet lukt om de logline scherp te formuleren, heb je de kern van het idee waarschijnlijk nog niet scherp genoeg in beeld.
Een goede logline bevat de volgende drie elementen: wat is het, wat kun je ermee, wat levert het je op. Eigenlijk lijkt dat verrassend veel op what, how en why van Simon Sinek. Vaak begint de logline met een enkel zelfstandig naamwoord dat in één woord het idee duidt alsof het een voorwerp is. Daarna volgt het deel dat beschrijft wat je ermee kunt doen. Het derde deel geeft de betekenis of het hogere doel aan. Een app waarmee je losse artikelen uit tijdschriften en kranten kunt lezen, zodat je alleen nog betaalt voor wat je echt wilt lezen. Een waterfles waarin je kraanwater mee kunt nemen, zodat je geen plastic petflesjes hoeft te kopen en je meehelpt de plastic soep tegen te gaan.
Daarmee heb je het idee helder omschreven. Zorg ervoor dat je in het eerste deel niet meteen de naam van jouw idee gebruikt, maar omschrijf eerst wat het is. Wees spaarzaam met bijvoeglijke naamwoorden, tenzij ze echt iets toevoegen (een handige, duurzame, milieuvriendelijke en volledig recyclebare waterfles…). Beter is het die eigenschappen pas later in het verhaal onder de aandacht te brengen.
In het tweede deel van de logline refereer je naar een dieper verlangen van de uiteindelijke gebruiker. Dat gaat vaak verder dan enkel functionele aspecten, hier raak je ook aan het verlangen van mensen om het goede te doen. Het derde en laatste deel gaat uiteindelijk om de intentie: dat wat we uiteindelijk willen bereiken. Hier komt ook vaak het hogere doel om de hoek kijken, waarbij er vaak iets moet worden verslagen.
Maar hoe zit het dan met het advies van Simon Sinek om te starten met de why? Daartoe is er een vierde ingrediënt, het begin van jouw logline, waarin je aangeeft hoe het nu is. Dat gaat over de verstoring, over het onrecht of het ongemak. Vaak is het een fragment dat start met: ‘In een wereld waarin…’. In een wereld waarin we gewend zijn almaar petflesjes te kopen (en weg te gooien)… Met dit vierde ingrediënt geef je de logline ook meteen een soort onvergetelijke ommekeer mee. Daarmee heb je jouw logline gecomponeerd. De kernzin die de ruggengraat gaat vormen van het verhaal van jouw idee.
