Het was tijdens mijn vorige wintersportvakantie in Zwitserland, die ik altijd schrijvend doorbreng. Via Linkedin werd ik in contact gebracht met de zendermanager van Radio 2, die mij een wel heel bijzonder vraag stelde: of ik het verhaal van de Top 2000 wilde schrijven. Meteen dacht ik: dit is mijn kans op eeuwige wraak. In mijn tijd als bijna-popster hadden we met onze eerste single ‘Marilyn’ bijna de tip-30 gehaald, en daardoor bijna de top-40. En waren we bijna doorgebroken. Bijna, maar net niet. Nu kon ik, als ik het geheim van de Top 2000 wist bloot te leggen, alsnog het nummer onvergetelijk maken, door het een plekje in die Lijst te geven.
De eerste ontmoeting met de bedenkers van het eerste uur was al na een paar minuten een gesprek waarin het over veel meer dan alleen de Top 2000 ging. Nee, we hadden het over onze favorieten, over The Beatles, over bassen, bandjes en over disco. Over ‘Tommy’ en over die magische gongslag aan het eind van Bohemian Rhapsody, die zo mooi uitkomt, een paar seconden voor het begin van het nieuwe jaar. En over dat glasheldere Millennium-idee dat groter was geworden dan die bedenkers ooit hadden kunnen bevroeden. Even kwam ons singletje nog voorbij in het gesprek (er werd wat vaag geknikt en gemompeld), maar al snel realiseerde ik me dat de Lijst leading is. En dat mijn ‘Marilyn’ niets in die Lijst der Lijsten had te zoeken.
Daarna kon ik me helemaal op het verhaal van de Top 2000 storten. Het werd een heerlijke zoektocht naar het geheim van het succes. In allerlei gesprekken met de makers van het eerste uur, deejays, fanatieke luisteraars en de redactie en presentator van het tv-programma werd dat ware geheim langzaam maar zeker onthuld: een koffer vol platen met een plakboek vol verhalen en herinneringen, precies in de juiste tijd van het jaar.
Juist door al die persoonlijke verhalen en herinneringen van de betrokkenen liet het verhaal zich als vanzelf schrijven, op de achtergrond muzikaal ondersteund door nummers uit de Lijst van vorig jaar. Strak vormgegeven in de Top 2000 huisstijl werd het boekje als een echt hebbedingetje selectief uitgereikt aan hechte relaties. Gelukkig heb ik een paar exemplaren kunnen bemachtigen. Ze liggen nu goed opgeborgen in de kast, vlak naast mijn bijna vergeten singletje.
