21 december in de avond, het begin van een welverdiende kerstvakantie. Op twitter komt een tweet voorbij van ManagementBoekReview: “Wat is volgens jou hét managementboek van 2012? Stem hier! Nominaties voor o.a. @theohen. Eerst ging ik zelf kijken wat er precies aan de hand was. Tien boeken, met onder ieder boek een staafje, dat aangaf hoe vaak er op gestemd was. Ik lag achteraan. Dat kon natuurlijk niet.

Meteen veranderde ik in een hongerig campagnedier, en volgde ik als vanzelf een praktijkcursus Conversation Management voor Dummies. Familie, vrienden, collega’s, fans en bekenden, ze werden allemaal verrast met een social-mediabombardement op Twitter, Facebook en Linkedin (op Google+ weet ik nog steeds niet zo goed de weg) dat zou aanhouden tot kerstavond. Campagneboodschap: Stem (op mij)! 

En het werkte. Ik kreeg stemmen, en steeds meer. Het staafje onder mijn boek groeide en groeide. Tijdens de kerst hield ik mij aan een soort van social media niet-aanvalsverdrag, na de kerst bleek de voorsprong groot genoeg om me verder koest te houden. En op oudjaarsdag was het zover: No Story No Glory is uitgeroepen tot Managementboek van 2012. Met een pracht van een uitslag, en een nog mooiere review.

En toen? Toen was het feest! Met dank aan alle stemmen, alle steun, alle felicitaties en alle andere leuke berichten. Ik wens iedereen een stralend 2013, dat van mij kon niet beter beginnen!