Een paar weken terug, op de laatste dag van mijn trip naar Londen, stapte ik bij de halte Bank uit de metro, om de trein te pakken naar London City Airport. Terwijl de metro wegreed, dacht ik ineens: ‘waar is mijn tas?’. Op dat moment begon het. Ik zag de inhoud van mijn tas helder voor me: paspoorten, instapkaarten, iPad, mijn huissleutels. Op de roltrap naar de uitgang van het station om een taxi te pakken – gelukkig had ik mijn portemonnee gewoon in mijn zak – begon ik de gevolgen van het verlies van mijn tas op een rij te zetten.
Eerst naar het politiebureau om aangifte te doen van vermissing. Dan naar de ambassade om een tijdelijk paspoort te krijgen, dan de KLM bellen en proberen de vlucht om te zetten (maar hoe, ik had geen reserveringsnummer). En alvast de makelaar bellen om eenmaal terug in Amsterdam af te spreken om mijn huissleutels (mijn huis staat te koop) op te halen. En dan ook nog allerlei afspraken uit mijn agenda bellen, want ik zag me nog wel een paar dagen in Londen zitten. En dus moest ik een nieuw hotel vinden. En dus, en dus, en dus…
Boven namen we een taxi terug naar het hotel. Daar aangekomen rende ik naar binnen, door naar de binnentuin om te kijken of mijn tas er nog stond. Hij stond er niet. Binnen hadden ze niets gevonden. Dezelfde taxi bracht ons naar de Starbucks, waar we nog een laatste kop koffie hadden gedronken. En daar, in een nisje, naast de stoel waar ik gezeten had, stond hij. Niet aangeraakt, de rits dicht, met alles er nog in. De volgende ochtend, terug in Amsterdam was ik het al bijna weer vergeten.
Ik ben een verhalenmachine. Jij bent een verhalenmachine. Wij kunnen ons dingen voorstellen en situaties herbeleven die we niet zelf hebben meegemaakt. Je kalibreert, associeert, interpreteert en je visualiseert. Al jouw geheugenbanken worden aangesproken om het je zo levendig mogelijk te kunnen voorstellen. Dat is precies wat ik al die tijd in die taxi aan het doen was: proberen me voor te stellen wat me allemaal stond te wachten nu ik mijn tas kwijt was geraakt.
Die verhalenmachine is een wonderlijk fenomeen. Op donderdagavond 25 september ga ik daar nog veel meer over vertellen tijdens een lezing bij LenoirSchuring aan de Kuiperij in Amstelveen. De zaal gaat open om half acht, Als je erbij wilt zijn, kun je je opgeven door en mailtje te sturen naar Arie Lenoir. Wees er snel bij want de zaal is al aardig gevuld. Voor alle aanwezigen ligt er na afloop een exclusief boekje klaar, waarmee je jouw verhalenmachine kunt trainen. Het is speciaal voor deze gelegenheid ontworpen, geschreven en gedrukt. Reden te meer om er op 25 september bij te zijn.
